The Jungle Book

สมาชิก

นางสาวชญานิษฐ แก้วทอง ตอนเรียน SE รหัส 50112550064

นางสาววณิชยา ขามประไพร ตอนเรียน SE รหัส 50112550089

นางสาวนีรนุช นิธิพรสวัสดิ์ ตอนเรียน SE รหัส 50112550092

1
_________________
Mowgli’s brothers


One very evening in the Seeonee hills in Southere India, father Wolf woke up from his day’s rest. Next to him lay Mother Wolf, with their four cups beside her.
‘It’s time to look for food, said Father Wolf, and he stood up to leave the cave.
‘Good Luck’ said a voice. It was the jackal, Tabaqui, who eats everything, even pieces of old clothes from the villages. The wolves of India do not like him, because he runs around making trouble and telling bad stories about them.
‘Shere Khan, the tiger, is coming to look for food here,’ said Tabaqui.
‘He can’ t,’ cried Father Wolf. ‘By the Law of the Jungle he muse tell us first, before he comes hers to hunt.’
‘Shere Khan had a bad leg, so he can kill only cows. In the village near him the people are angry. That is way he is coming hear – to start hunting in a new place. Listen, you can hear him now,’ said Tabaqui.
‘He is astupid animal ,’ said Father Wolf, and he listened to the angry noise of a tiger who had not eaten.
‘No one will find anything to eat in the jungle now.’
‘But Shere Khan is hunting man , not animal ,tonight,’ said Tabaqui.
The Law of the Jungle says that amimals must not hunt man , because man – killing brings men with guns . Then everybody in the jungle is in danger.
Father and Mother Woif listened to Shere Khan in the jungle not far away. Then suddenly , they heard a noise much nearer to them.
‘It’s a man . A man ‘s cub. Look!’ said Father Wolf.
And there in front of them stood a baby who could just walk. He looked up at Father Wolf and laughed.
‘Is that a man’s cub?’ asked Mother Wolf. ‘I have never seen one. Bring it here.’
The baby , small and with no clothes , pushed its way between the cubs to get near to Mother Wolf .
‘Look,’ she said , ‘he is taking his meal with the others,’
‘ I have heard that this has happened before,’ said Father Wolf ,’ ‘but I have never seen it until now. Look at him. He is not afraid.’
Suddenly, it was dark, and Shere Khan was pushing his great head in through the mouth of the cave.
‘We are pleased that you visit us, Shere Khan,’ said Father Wolf , but his eyes were angry. ‘What do you need ?’
‘I am hanting a man’ s cub,’ said Shere Khan. ‘Its father and mother have run away. Give it to me.’
Father Worf khew that Shere Khan could not get inside the cave because he was too big.
‘The man’s cub belongs to us,’ he said. ‘The Pack the other wolves and I-will decide. If we want to kill him , we will him not, you.’
‘The man’ s cub belongs to me! It is I, Shere Khan, who speaks!’ And Shere Khan’s roar filled the cave with noise.
‘No!’ came the angry voice of Mother Wolf. ‘The man’s cub belongs to me! We will not kill him. He will live, to run with the other wolves, to be my son. Now go away, fish –killer, eater of cubs Go!’
Shere Khan went. He knew that he could not fight Mother Wolf in the cave. ‘But I will have this man-cub one day, you thieves!’ he shouted from the jungle.
‘Do you really want to keep him, Mother?’ said Father Wolf.
‘Keep him?’ said Mother Wolf. ‘Yes. He came here by night, alone and hungry, but he was not afraid. Yes,I will keep him. Ant I will call him Mowgli, the frog.’
‘But what will the other wolves of the pack sat?’
By the Law of the jungle all wolf-cubs must come to the pack when they can walk.
The wolves look at the cubs carefully. Then the cubs are free to run anywhere because all the adult wolves knw then ad will not attack them.


When the four wolf-cubs could run a little, Father Wolf took them and Mowgli and Mother Wolf to the Meeting Rock. Here, the hundred wolves of the Meeting Rock. Here, the hundred wolves of the Wolf – pack met every month when the moon was full.
The leader of the pack was Akela, a great grey wolf.
Each new wolf –cubs came to stand in front of him
and Akela said, ‘Look well, O Wolves. Look well!’
At the end, Father Wolf pushed Mowgli into the circle of wolves. Then from the trees outside the circle they heard the voice of Shere Khan.
‘The man –cubs belongs to me. Give hib to me!’
Akela did not move but said only , ‘Look well! Who speaks for this man-cub? Two voices, who are not his father and mother , must speak for him.’
There is only one other animal who can come to these wolf-meeting - Baloo’ the sleepy brown bear. His job is to teach the Law of the Jungle to the wolf-cubs.
‘ I speak for the man-cups,’ came Baloo’s deep voice. ‘Let him run with the Pack. I my self will teach him.’
We need another voice to speak for him,’ said Akela.
Silently, another animal jumped down into the circle. It was Bagheera the panther, black as the night, clever, strong, and dangerous.
‘ O Akela, will you let me speak ?’ said Bagheera softly. ‘The Law of the jungle says it is possible to buy the life the cub. It is bad to kill a man –cub. He cannot hurt you. Let him live with you, and I will give you a fat cow, newly killed, which lies in the jungle not far away.’
The voices of the wolves replied, ‘Let him live.’ They were always hunger and they wanted to get the dead cow. Soon they went away, and there were only Akela, Bagheera, Baloo,a nd Mowgli’s wolf family left. They could hear the angry roars of Shere Khan in the night,
‘It is good,’ said Akela. ‘Man are Claver. Perhaps this man- cub will halp us when he is older. Take him away,’ he said to Father Wolf, ‘and teach him well.’
And so, because of Baloo’s good word and the persent of a cow, Mowgli now belonged to the Seeonee Wolf-Pack.


The story of Mowgli’s life among the wolves fills many books, but we must jump ten or eleven years now. Father Wolf, Baloo, and Bagheera taught mowgli well, and he learnt everything about the jungle. He knew the meaning of every sound in the trees, of every song of the birds, of every splash in the water. He learnt to climb trees like a monkey, to swim in the rivers like a fish, and to hunt for his food as cleverly as any animal in the jungle.





2
___________________

The Monkey-People


Baloo, the old brown bear, loved teaching Mowgli. He taught him how to speak to the different Jungle-Prople, and he taught him the important Master- Words. But Mowgli sometimes got bored with all the lessons. One day, when he was not listening, Baloo hit him, very softly, on the head, and Mowgli ran away angrily.
Bagheera, the black panther, was not happy about this. ‘Remember how small he is,’ he said to Baloo. ‘How can his little head hold all your long words?’
‘These words will keep him safe form the birds, from the Snake- People, and all the animals that hunt,’ said Baloo. ‘It is true that he is only small. But no one will hurt him, if he remembers all the Master- words. Come, Mowgli!’ he called into the trees. ‘Come and say the words again.’
Mowgli climbed down from a tree and came to sit next to them. ‘I will say the word to Bagheera, not you, fat old Baloo!’ he said crossly.
‘Very well,’ said Baloo sadly. ‘Say the words for the Hunting – Peple.’
We are of one blood, you and I,’ said Mowgli.
‘Good. Now for the bird,’
Mowgli said the same word but with the sound of a bird.
‘Now for the Snake-People,’ said Baloo.
Mowgli then made the long ‘ssss’ sound, which was like no other noise, only the noise of snake.
‘Good,’ said Baloo gently. ‘One day you will thank me for my lessons. Now you will e safe in the jungle, because no snake, no bird, no animal will hurt you. You do not need to be afraid of anyone.
‘And I shall have my people and go with them high up in the trees,’ shouted Mowgli.
‘What did you say, Mowgli?’ asked Baloo, surprised. ‘Have you been with the Bandar-log, the Monkey-People?’
Mowgli could hear that Baloo was angry, and he saw too that Bagheera’s green eyes were cold and hard.
‘When Baloo hurt my head,’ said Mowgli, ‘I went away, and the grey monkeys came down from the trees and talked to me. They were kind to me and gave me nice things to eat. Then they took me up into the trees. They said that I was their brother, and they wanted me to be their leader one day. Why have you never told me about the Monkey-People? Bad old Baloo! They play all day and don’t do lessons, and I will play with them again.’
‘Listen, man- cub,’ said Baloo angrily. ‘I have taught you Law for all the Jungle-people, but not for the Monkey-people. They have Law. Their ways are not our ways. They are noisy and dirty, and they think that they are a great people, but then they forget everything. The read of the Jungle-people do not talk to them, or ever think about them. Remember wath I tall you.
Mowgli listened, and was sorry. But all that time the Bandar-log wear above them in the trees, listening and watching. They followed Mowgli and his friends through the jungle until it was time for the midday rest. Mowgli lay between his friends and went to sleep, saying, ‘I will never talk to or play with the Monkey-people again.’
When he woke up, he was high in a tree and there were hands holding his legs and arms –hard, strong, little hands. Down below Baloo was shouting angrily, and Bagheera was trying to climb up the tree, but he was too heavy for the thin branches. The monkeys, shouting and laughing, carried Mowgli between them and began their journey along the monkey roads, which are high in the trees.
It was a wild, exciting journey. The monkeys jumped from tree-top to tree-top, crashing through the leaves and branches. At first Mowgli was afraid of falling, but then he began to thing. He must tell Baloo and Bagheera where he was. High up in the blue sky he saw Chil the kite. The big bird saw that the monkeys were carrying a man-cub. He flew down to look, and was surprised to hear the bird-call of the kites: ‘We are of the blood, you and I!’
‘Who are you?’ called Chil.
‘Mowgli, the man-cub!’ came the reply. ‘Watch where they take me, and tell Baloo and Bagheera.’
Monkeys can travel fast when they want to, and by now Baloo and Bagheera were a long way behind.
‘We cannot follow the Bandar –log through the trees,’ said Baloo, ‘and we will never catch them. But they are afraid of kaa, the big python. He can climb as easily as the monkeys, and he eats them. Perhaps he will help us.’ And so Baloo and Bagheera went to look for kaa the python.
They found him, lying in the sun-ten of brown-and –yellow snake, beautiful and dangerous.
‘What news?’ called kaa when he saw them.
‘We are looking for food,’ said Baloo. He knew that you must not hurry kaa. He is too big.
‘Let me come with you,’ said Kaa hungrily. ‘I have not eaten for day.’
‘We are following the Bandar-log,’ said Baloo. ‘Those noisy, dirty thieves have stolen our man-cub. And we love our man-cub very much, Kaa!’
‘The Bandar-log,’ said Bagheear cle verly, ‘are very much afraid of you, Kaa. But they say bad things about you, and call you “old yellow fist”, I hear.’
‘Tss! Tss! Said Kaa. ‘I will teach them not to call me bad names. Where did they take your man-cub? They will be tired of him quickly, and that is bad for him.’
‘Up! Up! Lookup Baloo!’
Baloo looked up and saw Chil the kite, high in the sky.
‘What is it?’ called Baloo.
‘I have seen Mowgli the man-cub with the Bandar-log. He knew the Master-Word. The have taken him to the monkey-city, the Lost City.’
Baloo and Bagheera knew of the monkey- city. Men lived there once, but they left hundred of years ago. Nobody went there now, only the Bandar-log.
‘We must leave at once,’ said Bagheera. ‘It is a long way.’
‘I will come as fast as I can,’ said Baloo, ‘but you and kaa can go faster. I will follow you.’



The Lost City was very old. There were many beautiful buildings, but the walls were broken and full of holes, and there were tall tree in houses that were now open to the sky. The Monkey-People called the place their city, and run around everywhere, in and of the empty houses, up and down the fruit trees in the old gardens.
Now Mowgli was in their city, and the Monkey-people were very pleased with themselves. ‘This boy can help us,’ they said . ‘He can teach us how to make things, because men are clever with their hands.’ But monkeys make many plans, and always forget them five minutes later.
When Mowgli arrived in the city, he was tired and hungry. ‘Bring me food,’ he said, and twenty or thirty monkeys run to bring him fruit. But they started fighting and forgot to take any fruit back to Mowgli.
Mowgli knew that he was in a bad place. ‘Baloo was right,’ he thought. ‘The Bandar-log have no Law and their ways are not our ways. I must try to get away. Baloo will surely be angry with me, but that is better than life with the Bandar-log.’
But when Mowgli went to the walls of the city, the monkeys pulled him back. ‘You are very happy here with us. We are great. We are wonderful.We all say so, and so it is true,’ they shouted.
‘Don’t they ever sleep? Thought Mowgli. He looked up at the sky. ‘There’s a cloud coming over the moon. Perhaps I can run away when it’s dark.But Iam tired.’



3
_______________________
Kaa’s hunting

Bagheera and Kaa were also watching that cloud. They were now outside the city walls, but they knew they had to be careful. There were only two of them, and there were hundreds of monkeys.
‘They are over there by that house, talking about the boy,’ said Bagheera. ‘When the cloud hides the moon, I will attack them.’
‘I will go to the higher ground at the west wall,’ Kaa said, ‘and come down the hill very fast. Good hunting!’
The black panther ran quickly to the crowds of monkeys and stared hitting, right and left, as hard as he could. The monkeys screamed angrily, but then one of them shouted, ‘There is only is only one here! Kill him! Kill!’ And a crowd of monkeys jumped on Bagheera, biting and pulling. Another group pulled Mowgli up a wall and pushed him over. He fell down into a dark room which had no doors or windows, and he could not get out. ‘Stay there,’ shouted the monkeys, ‘until we have killed your friend. And then we will play with you, if the snakes leave you alive.’
Mowgli heard hissing sounds in the darkness around him. ‘we are of one blood, you and I,’ he said, quickly giving the Snakes’ Call.
‘Sssss,’ the snakes replied. ‘We will not bite you, but stand still, Little Brother, because your feet can hurt us.’
Mowgli stood very still and listened to the fight around Bagheera. For the first time ever, the big panther was fighting for his life. Then Mowgli remembered something. There was a big tank of water near one of the buildings.
‘Go to the tank, Bagneera! Get to the water!’
Bagheera heard and he knew that Mowgli was safe. Suddenly he felt stronger and he pulled himself slowly to the tank, fighting against the crowds of monkeys.
Then Baloo came running I from the jungle, shouting, ‘Bagheera, I am here!’ At once the monkeys jumped on him, and the bear stared to hit them with his great strong arms. Mowgli heard a splash when Bagheera jumped into the tank. The monkeys were afraid of water and could not follow him there. But they stood all round the sides, ready to jump on him if he tried to get out and help Baloo.
And where was Kaa all this time? It was a hard climb up to the west wall, and Kaa moved carefully over the stones. Now he came down the hill very quickly, hungry and wanting to kill. Kaa was ten metres long, heavy and strong. He went silently into the crowd of monkeys around Baloo, and he did not need to hit twice.
When they are very young, monkeys are told about Kaa, the silent thief who can kill the strongest monkey. All monkeys are afraid of Kaa. Now they ran, with shouts of ‘It’s Kaa! Run! Run!’
Then Kaa opened his mouth for the first time and spoke one long hissing word. The monkeys were suddenly silent and still, and nothing moved in the city.
Bagheera pulled himself out of tank. ‘Get the man-cub out and let us go,’ he said. ‘I can’t fight any more. And the monkeys will attack us again.’
‘They will not move until I tell them to move,’ said Kaa.
‘We must thank you, Kaa. We could not it without you,’ said Baloo.
‘I am happy to help. Where is the man-cub?’ said Kaa.
‘Here! In this room, but I cannot get out.’
‘Take him away,’ called the snakes around Mowgli.
‘He dances around too much and he will stand on us.’
‘Stand back, man-cub,’ said kaa. ‘I will break the wall.’
With two metres of his heavy body off the ground, Kaa hit the wall very hard, five or six times. A hole opened, and Mowgli jumped quickly through it. He ran and put his arms around Baloo and Bagheera.
‘Are you hurt?’ asked Baloo.
‘Not much,’ said Mowgli, ‘but the Bandar-log have hurt you badly, my friends.’
‘It is nothing,’ said Baloo. ‘But you must thank Kaa. He has done must for you tonight.’
Mowgli turned and saw the head of the great python.
‘So this is the man-cub,’ said Kaa. ‘He is link the Bandar-log, but not the same. Be careful, man-cub, that I do not make a mistake when I am hunting monkeys.’
‘We are of one blood, you and I,’ Mowgli answered.
‘You have given me my life tonight. When I kill, it will be for you if you if you are hungry.’
‘Well spoken,’ said Baloo.
‘You are brave, young man,’ said Kaa, ‘and you speak well. Now go with your friends. The moon is going down. You must not see what will happen here next.’
Kaa went softly out in front of the lines of sitting monkeys and began to dance. His head moved from right to left, and his long body turned this way and that way, making circles that changed every second. Slowly, never hurrying, Kaa danced in front of the monkeys.
Baloo and Bagheera stood and could not move. Mowgli watched, and did not understand.
‘Bandar-log,’ said the deep voice of Kaa at last. ‘Can you move?’
‘Without a word from you, Kaa, we cannot move.’
‘Come nearer to me,’ said Kaa.
The lines of monkeys came nearer, and Baloo and Bagheera walked forward, too.
‘Nearer,’ hissed Kaa, and they all moved forward again.
Mowgli put his hands on Baloo and Bagheera to get them away, and the two animals woke up.
‘Keep your hand on me, Mowgli,’ whispered Bagheera, ‘or will go back to Kaa, and walk into his mouth.’
It’s only old Kaa dancing,’ said Mowgli. ‘Let us go.’ And the three of them went away into the jungle.
‘A python’s dance is dance is dangerous to watch,’ said Baloo’ ‘even for us. Kaa will have good hunting tonight.’
‘And now, Mowgli,’ said Bagheera angrily. ‘Baloo and I have fought hard for you. The monkeys have bitten us and pulled you played with the Bandar-log.’
‘It is true,’ said Mowgli sadly, ‘I am a bad man-cub.’
‘The Law of the Jungle says we must punish you,’ said Baheera. Baloo was safe and with them against the Law.
‘It is right to punish me,’ sad Mowgli. ‘I did wrong.’
Bagheera hit him, very heavily for a panther, but very heavily for a little boy. Mowgli did not cry.
‘Now,’ said Bagheea, ‘jump on my back, Little Brother, and we will go home.’
One of the good things about Jungle Law is that, after you are punished, the matter is finished.







4
________________________
The fight at the rock


Mowgli always went to the meetings of the Wolf-Pack, and there he learnt something new one day. If he looked hard at and wolf, the wolf could not meet his eyes and looked away. Mowgli thought this was funny; he did not understand that he was different from the wolves.
All the Jungle-people were his friends-but not Shere Khan, of course. Mother Wolf told him that tiger wanted to kill him. ‘One day you must kill Shere Khan. If you don’t kill him, he will kill you.’ But Mowgli forgot. He was only a boy, not a wolf.
Shere Khan still came often to that part of the jungle. Akela was older now and not so strong, and Shere Khan made friends with some of the younger wolves. Akela could not stop them, and Shere Khan began to make trouble for Mowgli. ‘I hear you can’t look into the man-cub’s eyes,’ he said, laughing, to the young wolves. And the young wolves began to get angry.
Bagheera, who had eyes and ears everywhere, knew something of this and told Mowgli laughed, but Bagheera went on, ‘Open your eyes, Little Brother. Remember that Akela is old and he will not always be the leader of the Pack. Shere Khan has taught the younger wolves that a man-cub has no place with them. And soon you will be a man, not a man-cub.’
‘But the wolves are my brother. Why will they want to send me away?’
‘Look at me,’ said Bagheera, and Mowgli looked at him hard between the eyes. The big black cat turned his head away quickly. ‘That is why,’ he said. ‘Not even I can look in your eyes. That is why they want to kill you. You are clever. You are a man.’
‘I did not know these things,’ said Mowgli quietly.
‘Now listen. The day will soon come when Akela cannot kill his deer in the hunt. Then at next meeting of the Pack the younger wolves will be against Akela and against you. When that time comes, go to the men’s house in the village and take some of their Red Flower. That will be stronger friend to you than I or Baloo.’
The Red flower was fire. All animals are afraid of it and do not call it by its name. ‘I will get some,’ said Mowgli. ‘I will go and get it now, and keep it ready,’ and he ran through the jungle to the village.
On his way he heard the sounds of the Wolf-Pack hunting a big deer. ‘Show us that you are strong, Akela,’ came the voices of the young wolves. ‘Kill it!’
Mowgli stopped and listened, and he could hear that Akela did not kill the deer. ‘So the time has come already,’ he thought, and hurried to the village. He watched and waited, and soon he saw a child who was carrying a fire-pot. Mowgli jumped up, took the pot from him, and quickly ran away, back to the jungle. All that day he kept his fire alive with leaves and pieces of wood.ent he arrived,
In the evening Tabaqui came and told him that the wolves wanted him at the meeting. Mowgli laughed, and went. When he arrived, he saw that Akela’s place. Shere Khan was there, too, with all the fire-pot between his legs. Bagheera lay beside him.
Shere Khan began to speak and Mowgli jumped up.
‘Free People, is Shere Khan your leader? Does a tiger belong in the Wolf-Pack?’
‘There is no wolf on the rock,’ began Shere Khan, but the other wolves said, ‘Let Akela speak.’
Akela looked up, old and tired. ‘Free people, I have been your leader for many years. In all that time no wolf has died in the hunt. But this time I did not kill my deer. The Law of the Jungle says that you must come one by one.’
No one spoke. Akela was old, but nobody wanted to fight Akela alone.
Then Shere Khan spoke. Bah! This old wolf is not important. He will die soon. It is the man-cub who has lived too long. Give him to me.’
‘A man! A man!’ cried most of the younger wolves angrily. ‘A man does not belong in the
Wolf-pack.’
Mowgli is our brother,’ said Akela. ‘He has done nothing wrong. Let him go to his own place.’
‘He is a man,’ cried Shere Khan and most of the wolves.
Mowgli stood up, the fire –pot I his hands. He was very angry, and very sad.
‘You have said many times that I am a man. I was your brother, but I will not call you my brothers again. I will decide on my life or my death, not you. I am a man, and to show you, I have brought the Red Flower with me.’
He dropped the fire-pot on the ground and some of the fire fell out. The wolves were very afraid and moved back. Mowgli held a long piece of wood in the fire and the end began to burn brightly.
‘You are the leader now,’ said Bagheera softly. ‘Help Akela. He was always your friend.’
‘Good,’ said Mowgli. He looked at the frightened wolves. ‘I go from you to my people – the world of men. But first . . . ’ and Mowgli went to Shere Khan. ‘This killer of cows wanted to kill me. This is what men do to killers of cows,’ and he hit Shere Khan on the head with the burning stick. The tiger was very frightened.
‘Go now,’ said Mowgli to Shere Khan. ‘The next time I come to this rock, it will be with your dead body. I tell you this also, my brothers, you will not kill Akela – because I do not want that. Akela is free to live.’
And Mowgli jumped at the young wolves with his burning stick and they all ran away. In the end there were only Akela, Bagheera, and a few older wolves left. Then something began to hurt Mowgli inside him and, for the first time in his life, tears ran down his face.
‘What is it? What is it? Am I dying, Bagheera?’
‘No, Little Brother. You are a man, and these are men’s tears. But you must go – the jungle is closed to you now.’
‘Yes,’ said Mowgli. ‘I will go to men. But first I must say goodbye to my mother.’ And he went to the cave and cried on Mother Wolf’s coat.
‘You will not forget me?’ Mowgli said to his wolf-family.
‘Never,’ said his wolf-brothers. ‘Come to the foot of the hill when you are a man, and we will talk with you.’
‘Come soon, little frog,’ said Father Wolf, ‘because your Mother and I are getting old.’
‘I will surely come,’ said Mowgli, ‘and I will bring the coat of Shere Khan and put it on the Meeting Rock.’
And in the morning Moowgli went down the hill alone to meet those strange things that are called men.



5
_____________________
Tiger-Tiger


Mowgli knew that he had enemies now and he went far away. He ran until he came to a village in a place with many rocks and narrow valleys. Everywhere Mowgli could see cows and buffaloes. Some little boys were looking after the cows, but when they saw Mowgli, they shouted and ran away. Mowgli walked on until he came to the village.
He sat down by the gate. When a man came out of the village, Mowgli opened his mouth to show that he wanted food. The man ran back into the village and came back with a hundred other people. They all looked at Mowgli and saw the bite-marks on his arms and legs.
‘Look,’ said a man, ‘those are the bite-marks of wolves. He is a wolf-child who has run away from the jungle.’
‘He is a good-looking boy,’ said one of the women. ‘Messua, he looks like you little boy that was taken by the tiger.’
‘Let me look,’ said Messua. ‘Yes, he is thin, but he looks like my son.’
‘Take him to your house, Messua,’ the jungle has given you this one back.’
The women called Messua took Mowgli to her house and gave him milk and bread. This was Mowgli’s first time in a house, and he did not like it. It felt like a prison.
‘But I am a man now,’ he thought, ‘and I must do what men do. I must also learn to speak like men.’ He knew all the many languages of the jungle, and so it was easy for him to learn the sounds of men. That first evening he learnt many words from Messua.
But that night he did not want to sleep inside the house. So he climbed out of the window, and went to sleep in a field near the village. Before he went to sleep, a soft grey nose touched his face. It was Grey Brother, the eldest of Mother Wolf’s cubs.
‘Wake, Little Brother,’ he said. ‘I bring news. Shere Khan has gone away. You burnt his coat with the Red Flower. But he says that, when he comes back, he will kill you.’
‘I remember also what I said about Shere Khan,’ said Mowgli. ‘But it is good to have news. Will you always bring me news, Grey Brother?’
‘Yes, Little Brother. But you will not forget that you are a wolf? You will not forget us when you are with men?’
‘Never,’ replied Mowgli. ‘I will always remember that I love you all.’

___________________________________

For three months Mowgli learnt how to be like a man. He had to wear clothes, learn how to use money, and how to work in the fields. In the evenings he sat with the villagers under a great tree, while the men told stories about the jungle and the animals. Once, when Buldeo, the village hunter, told a story about tiger, Mowgli had to hide his face because he was laughing. At the end he said, ‘Buldeo’s stories are stupid. He knows nothing about the jungle.’
The villagers did not like this, and after that they sent Mowgli out every day with the other boys, to look after the herds of cows and buffaloes while they ate. Mowgli enjoyed this work, and usually went on alone, with a big group of cows and buffaloes.
One day he saw Grey Brother under a tree near the jungle. ‘Shere Khan has come back, but he is hiding for a while. Then he is comeing to kill you,’ said Grey Brother.
‘Very good,’ said Mowgli. ‘Tell me when he comes. Meet me at the river, by the big dhak-tree with golden flowers. I will watch for you there every day.’
Day after day Mowgli went out with the herds, but there was nobody at the dhak-tree. Then at last the day came when Grey Brother was waiting for him.
‘Shere Khan has waited for a month, and is hoping that you have now forgotten about him,’ said the wolf.
‘He’s going to wait for you at the village gate this evening. But now he is hiding in the big dry ravine of the Waingunga. I met Tabaqui this morning--’ here Grey Brother showed his teeth a little ‘—and before I broke his back, he told me all about Shere Khan’s plan.’
‘Has Shere Khan eaten today, or does he hunt empty?’ The answer was life or death for Mowgli.
‘He killed and ate this morning. And he has drunk, too.’
‘How stupid he is!’ said Mowgli. ‘Does he think that I shall wait until he has slept?’ He stood and thought for a while. ‘The ravine of Waingunga! I can take the buffaloes round to the top end and chase Shere Khan down the ravine. After a meal, he cannot fight or climb easily. But I need a big group of cows at the bottom end of the ravine, to stop him escaping. Then we will catch him between the buffaloes and the cows. Can you help me, Grey Brother?’
‘Not I alone,’ said Grey Brother, ‘but I have someone who will help me.’ And the big grey here of Akela came out from the trees.
‘Akela! Akela!’ said Mowgli. ‘I knew you would not forget me.’ The two wolves ran here and there among the other herd-boys, who were watching a long way away, ran back to the village with the news.
‘Keep the cows together, Grey Brother,’ called Mowgli. ‘Drive them into the bottom end of the ravine and keep them there until we come down. Akela, you and I will take the buffaloes round to the top.’
They drove the buffaloes round in a big circle uphill. It took a long time because they did not want Shere Khan to hear them. At last Mowgli was ready. He stopped and shouted down the ravine.
‘Shere Khan! It is I, Mowgli. It is time for our meeting!’
Mowgli rode on the back of Rama, the biggest of the buffaloes, and Akela chased the herd from behind. The buffaloes began to run down the ravine, faster and faster, and the ground shook under their heavy feet.
Shere Khan heard the noise and woke up. He knew what it was, and he began to run down the ravine. No tiger can hope to stand against a herd of buffaloes when they are moving fast. He looked for a way to escape, but the ravine was narrow, with high rocky walls. He had to go on, heavy with his dinner and his drink. Then he saw the cows at the bottom of the ravine, and turned. But it was too late. He fell under the feet of the buffaloes, and they ran over him like a river running down a mountain.
The buffaloes did not stop until they crashed into the herd of cows. Mowgli jumped off Rama’s back and shouted to Akela and Grey Brother.
‘It is does! Shere Khan is dead! He died the death of a dog, not a fighting tiger.’
Mowgli took his knife and started to cut the coat from Shere Khan’s body. It was hard work. After an hour Mowgli was still working when suddenly he felt a hand on his back. It was Buldeo, the village hunter.
‘Go and look after your buffaloes,’ he cried angrily.
‘I will take this tiger’s coat. I can sell it for a hundred rupees, and you can have one rupee for yourself.’
‘No,’ said Mowgli. ‘I need this coat.’
‘Listen, boy!’ Shouted Buldeo. ‘I am the village hunter, and I will take the coat, and keep all the money.’
Then Mowgli spoke to Akela in the wolf-language, and suddenly Buldeo was lying on his back on the ground w to Akela in the wolf-language, and suddenly Buldeo was lying on his back on the ground with a big grey wolf standing over him.
‘Buldeo,’ said Mowgli, ‘for a long time this tiger has waned to kill me. But I have killed him.
Buldeo was very afraid. Who was this boy, who could talk to wolves and kill tigers? ‘Great King,’ he said to Mowgli, ‘I am an old man. I thought you were just a herd-boy. Let me go now, and I will go away.’
‘Go, and peace go with you,’ replied Mowgli, and he went on with his work.
It was nearly dark when at last he and the wolves pulled the great coat away from the tiger’s body.
‘Now we must hide this and take the cows and the buffaloes back to the village,’ said Mowgli.
But when Mowgli came near the village, there was a crowd of people waiting for him at the gate. ‘Go away, wolf-child!’ they shouted. Go away, or we will kill you!’
Mowgli did not understand. Shere Khan – the tiger who killed cows and stole children – was dead’ but people were angry with him. He turned away and looked up at the stars in the sky. ‘No more sleeping in houses for me, Akela. Let us get Shere Khan’s coat and go away.’
The moon climbed high in the sky, and the frightened villagers watched with Mowgli began to run across the fields, with the two grey wolves running at his said.

____________________________________


The moon was going down when Mowgli and the two wolves came to Mother Wolf’s cave. ‘The men do not want me, Mother,’ called Mowgli. ‘I have come home, and I have brought the coat of Shere Khan.’
Mother Wolf came out of the cave, very happy to see Mowgli again, and to know that Shere Khan was dead
Form the jungle came the deep of Bagheera, we are pleased to see you.’
Then Mowgli took the coat of Shere Khan and put it on the great rock at the wolves’ meeting place. Akela lay on it and called, ‘Look well, O Wolves!’ And the Wolf-Pack came and looked, and saw that Shere Khan was dead.
‘Now,’ said Mowgli, ‘I do not belong to the Wolf-Pack, or to the man-Pack. I will hunt alone in the jungle.’
‘And we will hunt with you,’ said Grey Brother and the rest of Mother Wolf’s cubs.
And Mowgli went away into the jungle and lived and hunted with his brother, the wolves.


















เมาคลีลูกหมาป่า

มีสามีภรรยาคู่หนึ่ง อาศัยอยู่แถว เทือกเขาซิโอเนีย ในประเทศอินเดีย วันหนึ่ง สามีภรรยาคู่นี้เข้าไปตัดฟืนในป่าโดยพาลูกน้อยไปด้วย พอถึงกลางคืนก็ก่อไฟขึ้น ตกดึกมีเสือโคร่งชื่อ "แชร์คาน" หรือ "อ้ายขาเก" ผ่านมาพบเข้า เสือโคร่งจึงกระโดดตะครุบใส่แต่พลาดตกลงไปในกองไฟ จึงร้องด้วยความเจ็บปวดและวิ่งหนีไป ส่วนสองสามีภรรยาก็ตกใจวิ่งหนีไปเช่นกันจึงทิ้งเผลอทิ้งลูกน้อยไว้ในป่าคนเดียว
เด็กน้อยเดินเตาะแตะเข้าไปในป่าลึก บาเกียร่า เสือดำมาพบเข้าเกรงว่าเด็กน้อยจะถูกเจ้า แชร์คาน ตามมาจับกิน จึงนำเด็กชายมาฝากไว้ในถ้ำของหมาป่าครอบครัวหนึ่ง ซึ่งพ่อแม่และลูก 4 ตัว อยู่กันเป็นครอบครัว แม่หมาป่ารีบให้นมแก่เด็กที่เป็นลูกของมนุษย์ด้วยความรักและเลี้ยงดูรวมกับลูกของตนเองราวกับว่าเด็กชายเป็นลูกแท้ๆของนาง พ่อหมาป่าตั้งชื่อให้เด็กคนนั้นว่า เมาคลี ซึ่งแปลว่าลูกกบ เนื่องจากเห็นว่าไม่มีขนเช่นเดียวกับลูกกบตัวน้อยๆ
เมื่อเมาคลีโตพอรู้ความได้แล้ว ตามกฏของป่าเมื่อหมาป่าครอบครัวใดมีสมาชิกเพิ่มขึ้น จะต้องได้รับการรับรองจากสมาชิกของฝูงหมาป่าก่อน ดังนั้น ในคืนวันเพ็ญ ณ ผาประชุม อาเคล่า หมาป่าแก่ขนสีเทา นั่งอยู่บนโขดหิน เพื่อเป็นประธานในการรับรองสมาชิกใหม่ของฝูง วิธีการรับองสมาชิก หมาป่าจะนั่งเป็นวงกลม แล้วให้สมาชิกใหม่เข้าไปอยู่ภายในวงกลม จากนั้น หมาป่าก็จะเข้าไปดมกลิ่นและพิจารณารับรอง ซึ่งรวมทั้ง เมาคลี ด้วย ในขณะที่สมาชิกหมาป่าพิจารณานั้น อาเคล่า จะร้องเตือนว่า “ จงดูให้ดี จงดูให้ดี พวกเรารู้กฎแล้ว" สำหรับเมาคลี มีหมาป่ากลุ่มหนี่งไม่รับรอง แต่กฎของป่ากำหนดว่า ในกรณีที่มีความขัดแย้งกัน จะต้องมีสมาชิกอย่างน้อย 2 ตัวที่ไม่ใช่พ่อแม่ของลูกหมาป่าให้คำรับรองได้ จึงจะมีสิทธิเข้าอยู่ในฝูงเหตุการณ์ ณ ผาประชุม กำลังตึงเครียด พ่อและแม่หมาป่าเตรียมพร้อมที่จะป้องกันเมาคลีไม่ให้ถูกทำร้าย ทันใดนั้น บาลู หมีเฒ่าที่เป็นครูสอนกฎของป่าให้แก่ฝูงหมาป่าก็ให้การรับรอง พร้อมทั้ง บาเกียร่า เสือดำที่กล้าหาญอีกด้วย เมาคลึจึงได้เข้าเป็นสมาชิกของฝูงหมาป่า
อาเคล่า จ่าฝูงอาวุโสจึงให้เมาคลีได้รับการเรียนรู้กฎของป่าจาก บาลู ส่วน บาเกียร่า ได้สอนวิธีการล่าสัตว์ให้แก่เมาคลีตลอดมา เมาคลี เติบโตขึ้น เป็นชายหนุ่มที่มีร่างกายกำยำแข็งแรง แม้ว่ามติของฝูงจะยอมรับเขา แต่ด้วยสายพันธุ์ที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง ทำให้ เมาคลี ต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการพิสูจน์ตัวเองกับสมาชิกตัวอื่นๆในฝูง
เขาและพรรคพวก สามารถบุกทลายปราสาทร้างที่เป็นรังของฝูงลิงนิสัยไม่ดีได้สำเร็จ ไม่นานหลังจากนั้นก็ถึงเวลาที่เขาต้องชำระหนี้แค้นให้กับพ่อแม่ ที่เข้าใจว่าถูก แชร์คาน เสือโคร่งคู่ปรับที่คอยราวีตลอดมาฆ่าตาย ซึ่งบัดนี้ แชร์คานได้กลายเป็นเสือเฒ่าเจ้าเลห์ แต่ก็ยังคงความน่ากลัวอยู่ในการต่อสู้ครั้งสุดท้าย ฝูงหมาป่าต้องสูญเสียผู้เฒ่าขนสีเงิน อาเคร่า ผู้ดำรงตำแหน่งจ่าฝูงมายาวนานไป ทว่า เมาคลีก็สามารถฆ่าแชร์คานได้ และถลกหนังมันมาประดับบนบัลลังก์จ่าฝูง ซึ่งสมาชิกในฝูงต่างเห็นชอบให้ เมาคลี เป็นจ่าฝูงตัวต่อไป
อย่างไรก็ตาม เมาคลี ไม่ได้อยู่ในป่าตลอดไป วันหนึ่งเขาได้พบกับหญิงสาวที่แม่นํ้า หญิงที่เป็นมนุษย์เหมือนเขา เมาคลี เริ่มมีคำถามมากมาย ความรู้สึกแปลกแยกกลับมาอีกครั้ง เมื่อเจอมนุษย์ที่เดินสองขาเหมือนกัน
อนึ่ง ในขณะนั้น มนุษย์เริ่มรุกลํ้าเข้ามาในป่ามากขึ้น หลายครั้งที่เมาคลีไม่สามารถปกป้องฝูงของเขาจากอาวุธที่เรียกว่า ปืน ได้ ไม่นานนัก ทุกตัวลงความเห็นว่า หากมีเมาคลีอยู่ในฝูงจะเป็นเป้าของพวกนายพราน ซึ่งก็อันตรายต่อทั้งตัวเมาคลีเองและฝูง บาลูและบาเกียร่าเข้าใจข้อนี้ดี จึงโน้มน้าวให้ เมาคลี ออกจากป่าไปเพื่อที่จะได้ใช้ชีวิตอย่างถูกครรลองในเผ่าพันธุ์ของตนเอง
แรกเริ่มที่เข้าไปในหมู่บ้าน เมาคลี กลายเป็นตัวประหลาดสำหรับทุกคน เขาต้องพยายามอย่างมากในการปรับตัว ทั้งการเรียนภาษา มารยาทในสังคม การใช้ชีวิตประจำวัน ฯ หลายครั้งที่เขาท้อและคิดจะกลับเข้าไปในป่าแล้วไม่ออกมาอีก แต่บาลู บาเกียร่า ครอบครัวหมาป่าและสมาชิกในฝูงทุกคนต่างก็คอยให้กำลังใจในที่สุดเมาคลีก็สามารถชีวิตอยู่อย่างเป็นสุขในหมู่บ้านเล็กๆอันเงียบสงบ
ถ้าหากจะถามเมาคลีว่า สัตว์อะไรที่น่ากลัวที่สุด คงไม่ใช่ เสือโคร่ง ลิง หมาป่า หมี ฯแต่คำตอบที่ได้คงเป็น มนุษย์














คำศัพท์จากเรื่อง

· Abov เหนือ
· Adult โตแล้ว
· A few จำนวนเล็กน้อย
· Afraid กลัว
· Afraid of กลัว
· After หลังจาก
· After thats หลังจากนั้น
· Again อีกครั้งหนึ่ง
· Against แข็งข้อ
· Ago นานมาแล้ว
· Alive ลุกโชน รอดชีวิต
· All this ทั้งหมดนี้
· Alone ลำพัง ตัวเดียว
· Already แล้ว เสร็จแล้ว
· Also เช่นกัน ด้วยเหมือนกัน
· Always เสมอ อยู่เสมอ
· Among ท่ามกลาง
· Angry โกรธ
· Animal สัตว์
· Another อีกครั้งหนึ่ง
· Answer ตอบ
· Any more อีกแล้ว
· Anyong ใครสักคน
· Anything อะไรก็ได้
· Anywhere ที่ไหนก็ได้
· Arrive มาถึง
· As ราวกับ
· As..as พอ ๆ กับ
· Ate กิน
· At last ตอนท้าย ในที่สุด
· At once เดี๋ยวนี้ ทันใดนั้น
· At one s side เคียงข้าง
· Attack โจมตี ทำร้าย
· At the end ในตอนท้าย
· Bad เสื่อมเสีย ทุเรศ
· Badly สาหัส
· Bah ฮึ่ม
· Bandar-log บันดาร์ล็อก
· Bear หมี
· Beautiful สวยงาม
· Because เพราะ
· Before ก่อน
· Began เริ่มต้น เริ่ม
· Behind ข้างหลัง
· Behind ข้างหลัง ข้างด้าน
· Belong เป็นของ เป็นพวกเดียวกัน
· Belong to เป็นของ
· Below ข้างล่าง
· Beside ข้างๆ อยู่ข้างๆ
· Better than ดีกว่า
· Between ระหว่าง
· Bird-call เสียงนกร้อง
· Bitd กัด
· Bitd-mark รอยเท้า
· Bitten กัด
· Blood สายเลือด
· Body ซาก ศพ ร่าง ตัว
· Bored เบื่อ
· Bottom ก้นหุบเขา
· Bottom end สุดทางด้านล่าง
· Boy ไอ้หนู
· Branch กิ่งไม้
· Brave กล้าหาญ
· Bread ขนมปัง
· Break พัง
· Brightly โชติช่วง
· Bring นำมา
· Broke ขย้ำ แตก หัก หักพัง
· Broken แตกหัก หักพัง
· Brought นำมา
· Brown ที่มีสีน้ำตาล
· Brown-and-yellow สีน้ำตาล สีแกมเหลือง
· Buffalo ควาย
· Building สิ่งก่อสร้าง อาคาร
· Burn ลุกเป็นไฟ
· Burnt เผา
· But then แต่แล้ว
· Buy the life ไว้ชีวิต
· By ข้าง ติดกับ
· By now จนถึงตอนนี้
· Call เสียงเรียก เสียงร้อง
· Call มีชื่อว่า
· Call sb bad names ให้ฉายาล้อเลียน
· Came มา
· Careful ระวัง
· Carefully อย่างละเอียดถี่ถ้วน
· Carried หิ้ว
· Carry ถือ หิ้ว
· Catch จับ ตามทัน
· Cave ถ้ำ
· Change เปลี่ยน
· Chase ไล่ต้อน
· Children เด็กๆ
· Circle วงกลม วงล้อม
· Clever ฉลาด
· Cleverly อย่างเฉลียวฉลาด
· Cllmb ปีน เลื้อย ลอยขึ้น
· Climb down ไต่ลง
· Climb up ปีนขึ้น
· Close ปิด
· Clothes เสื้อผ้า
· Cloud เมฆ
· Coat ผืนหนังสัตว์ที่มีขน แผงขนนุ่มๆ หนังติดขน
· Cold เย็นชา
· Come down เลื้อยลง
· Come over บดบัง
· Could สามารถ
· Cow แม่วัว
· Crash เบียด ปะทะ ชน
· Cried พูดเสียงดัง ร้องไห้ ส่งเสียงร้อง
· Dance ระบำ
· Dance เต้นระบำ กระโดดโลดเต้น
· Danger อันตราย
· Dangerour อันตราย
· Dark มืด
· Darkness ความมืด
· Day’s rest การนอนกลางวัน
· Day after day วันแล้ววันเล่า
· Dead ตาย
· Dead body ศพ
· Death ความตาย
· Decide ตัดสินใจ
· Deep ต่ำ
· Deer กวาง
· Dhank-tree ต้นทองกวาว
· Die ตาย
· Die the death of a dog ตายเหมือนหมา
· Dlfferent แตกต่าง
· Dirty สกปรก โสโครก
· Do lesson เรียนหนังสือ
· Done ทำ
· Drive ไล่
· Drop ทิ้งลง
· Drove ไล่ต้อน
· Drunk ดื่ม
· Dry แห้งแล้ง
· Dying ใกล้ตาย
· Crossly อย่างโกรธเคือง
· Crowd กลุ่มคน ฝูง
· Cry ร้องไห้
· Cub ลูก ( หมาป่า )
· Each แต่ละ
· Easily อย่างง่ายดาย
· Easy ง่าย
· Eaten กิน
· Eater of cubs ผู้กินลูกสัตว์
· Eleven สิบเอ็ด
· Empty ไม่ได้อะไร ว่างเปล่า
· End ปลายสุด
· Enemies ศัตรู
· Enjoy มีความสุข
· Escape หนี
· Escaping การหลบหนี
· Even แม้แต่
· Evening ตอนเย็น
· Ever เคย
· Everything ทุกสิ่ง ทุกสิ่งทุกอย่าง
· Everywhere ทุกหนทุกแห่ง
· Excited ตื่น คลั่ง
· Exciting น่าตื่นเต้น
· Falling การร่วงหล่น
· Family ครอบครัว
· Far away ไกลออกไป
· Far-seeing ที่มองเห็นได้ไกล
· Fast ไว เร็ว
· Faster เร็วกว่า เร็วขึ้น
· Fat อ้วน
· Feet กีบเท้า เท้า
· Fell ตก ล้ม
· Fell out กระเด็นออกมา
· Felt รู้สึก
· Field ทุ่งหญ้า
· Fight ต่อสู้ สู้
· Fight against สู้กับ
· Fight for one’s life ต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด
· Fighting เป็นนักสู้
· Fighting การต่อสู้
· Fill many books ยาวหลายเล่ม
· Fill sth with sth ทำให้....เต็มไปด้วย
· Finish จบ
· Fire ไฟ
· Fire-pot กระถางไฟ
· First แรก
· First ก่อน แรก อันดับแรก
· Fish-killer เสือปลา
· Flew ร่อน
· Follow ติดตาม ไล่ล่า
· Foot เชิง ตีน เขา
· For เป็นเวลา
· For a while สักพักหนึ่ง
· Forget ลืม
· Forgot ลืม
· Forgotten ลืม
· For the first time ever เป็นครั้งแรกในชีวิต
· Forward ไปข้างหน้า
· Fought ต่อสู้
· Found พบ
· Free อิสระ เสรี
· Free people เหล่าเสรีขน
· Frightened กลัว ตกใจ
· Frog กบ
· Fruit ผลไม้
· Full เต็มดวง
· Full of เต็มไปด้วย
· Funny แปลก พิลึก
· Garden สวน
· Gate ประตูรั้ว ปากทาง ทางเข้า
· Gave ให้
· Gently อย่างอ่อนโยน
· Get away พาออกไป หนี
· Get inside เข้ามาข้างใน
· Get near to เข้าไปใกล้
· Get old แก่ตัว
· Get out ออกมา ขึ้นมา พาออกมา ออกไปข้างนอก
· Given ปล่อย ยกให้
· Given back ให้คืนมา
· Go away ออกไป
· Go back กลับไป
· Go down ลับฟ้า
· Golden มีสีทอง
· Gone away จากไป
· Good-looking หน้าตาเข้าที
· Good luck ขอให้โชคดี
· Go on ไปต่อ
· Great โต ใหญ่ ยิ่งใหญ่ ดี
· Had eyes and ears everywhere รู้ทุกเรื่อง
· Had to ต้อง
· Happen เกิดขึ้น
· Happy ยินดี สบายใจ
· Hard แข็งกร้าว แน่น ยาก ลำบาก
· Hard เขม็ง อย่างแรง
· Has no place with อยู่ร่วมกันไม่ได้
· Heard ได้ยิน
· Heavily อย่างแรง
· Heavy หนัก อุ้ยอ้าย
· Held ถือ
· Herd ฝูงสัตว์
· Herd-boy เด็กเลี้ยงวัว
· Here ที่นี่
· Hide ซ่อน ซุ่ม บดบัง
· Hide one’s face ซ่อนสีหน้า
· High สูง
· Higher สูงกว่า
· High up สูงขึ้นไป
· Hill เนินเขา
· Himself ตัวเขาเอง
· Hiss ทำเสียงฟ่อๆ
· Hissing ดังฟ่อๆ
· Hissing sound เสียงขู่ฟ่อๆ
· Hit ตี
· Hit กระแทก ซัด ฟาด ทุบตี
· Hitting การต่อสู้
· Hold จับ บรรจุ
· Hole รู ช่อง รูโหว่
· Hope หวัง
· How วิธี
· Hundred เป็นร้อย
· Hundred จำนวนร้อย
· Hungrily อย่างหิวโหย
· Hungry หิว หิวโหย
· Hunt หา ล่า
· Hunter นายพราน
· Hunting การล่า
· Hunting-People พวกสัตว์นักล่า
· Hurried เร่งฝีเท้า
· Hurry รีบเร่ง เร่งรีบ
· Hurt บาดเจ็บ
· Hurt ทำร้าย ทำให้เจ็บ
· Important สำคัญ
· In and out เข้าๆ ออกๆ
· India ประเทศอินเดีย
· In front of ข้างหน้า อยู่ตรงหน้า
· Inside ข้างใน
· In the end สุดท้าย
· It is done สำเร็จแล้ว
· It is nothing ไม่เป็นไร
· It’s time ถึงเวลา
· Jackal หมาใน
· Job งาน
· Journey การเดินทาง
· Jump กระโดด ข้าม
· Jump down into กระโจนลงไปใน
· Jumpthrough กระโดดผ่าน
· Jungle ป่าทึบ
· Jungle-People พวกสัตว์ป่า สัตว์ป่า เหล่าสัตว์ป่า
· Keep เก็บ เลี้ยง ต้อน ปกป้อง เลี้ยงดู
· Kept ระวัง คอยเฝ้าดู
· Kill killer ฆ่า
· Kind ใจดี
· Kite เหยี่ยว
· Knew รู้
· Knife มีด
· Know รู้จัก
· Language ภาษา
· Late ช้า
· Later ต่อมา ภายหลัง
· Laugh หัวเราะ
· Law กฎ
· Lay หมอบ นอน
· Leader จ่าฝูง
· Learnt เรียนรู้
· Leave ปล่อย ออกจาก
· Leaves ใบไม้
· Left จากไป ทิ้งไว้ เหลือไว้ ละทิ้ง
· Lesson บทเรียน
· Let ขอให้ ปล่อย ปล่อยให้ ให้ อนุญาต
· Lie นอน
· Lift ชีวิต
· Lift of death ความเป็นความตาย
· Like คล้าย ราวกับ เหมือน
· Like ชอบ
· Line แถว
· Listen ฟัง
· Little ตัวน้อย
· Live มีชีวิตอยู่ อยู่ อาศัย
· Long ไกล นาน
· Long นาน
· Look มีหน้าตา
· look after ดูแล เฝ้าดู เลี้ยง
· look at จ้องมอง
· look away เมินหน้าหนี
· look for มองหา ตามหา หา
· look up เงยหน้ามอง มองขึ้นไป เงยหน้าขึ้น
· look well จงดูให้ดี
· lying in the sun นอนผึ่งแดด
· Lying on one’s back นอนหงายท้อง
· Made ทำ
· Made friends ผูกมิตร
· Make trouble ก่อความวุ่นวาย ทำเรื่องยุ่ง ก่อเรื่องเดือดร้อน
· Man มนุษย์
· Man-cub ลูกมนุษย์
· Man-killing การฆ่าคน
· Man-Pack พวกมนุษย์
· Man’s cub ลูกมนุษย์
· Master-Word ภาษาสัตว์
· Matter เรื่องราว
· Meal อาหาร
· Meaning ความหมาย
· Meant หมายความว่า
· Meet สบ ( ตา )
· Meeting การชุมนุม การพบกัน การประชุม
· Meeting place ลานชุมนุม
· Meeting Rock ผาชุมนุม
· Men มนุษย์ คน
· Met ชุมนุม ประชุม พบเจอ
· Metre เมตร
· Midday rest การนอนกลางวัน
· Milk นม
· Minute นาที
· Mistake ความผิด
· Money เงิน
· Monkey-city เมืองวานร
· Monkey-People พวกลิง
· Month เดือน
· Moon พระจันทร์
· Most ส่วนใหญ่
· Mountain ภูเขา
· Mouth ปากทางเข้า
· Move ขยับเขยื้อน ขยับ เคลื่อน
· Mowgli เมาคลี
· Must ต้อง
· Myself ด้วยตัวเอง
· Narrow แคบ
· Nearer ใกล้เข้ามา
· Nearer to ใกล้เข้ามา
· Nearly เกือบจะ
· Need จำเป็นต้อง ต้องการ ต้องได้
· Never ไม่เคย ไม่มีทาง ไม่มีวัน
· Newly ใหม่ๆ
· News ข่าว
· Next to ถัดไป ข้าง ติดกับ
· Nice ดี อร่อย
· No more ไม่มีอีกต่อไป
· No one ไม่มีใคร
· Nobody ไม่มีใคร
· Noise เสียง เสียงดัง เสียงร้อง
· Noisy ที่ชอบส่งเสียงดัง ส่งเสียงอึกทึก
· Nose จมูก
· Not even ไม่แม้แต่
· Not fat away ไม่ไกลออกไป
· Nothing ไม่มีสิ่งใด ไม่มีอะไรสักอย่าง
· O โอ
· Of course แน่นอน
· Often บ่อย
· Old เก่าแก่
· Older แก่ขึ้น โตขึ้น
· Once ครั้งหนึ่ง
· One เดียวกัน เหมือนกัน เป็นพวกเดียวกัน
· One คนหนึ่ง
· One by one ตัวต่อตัว
· One day สักวันหนึ่ง
· Only เท่านั้น
· On one’s way ระหว่างทาง
· Open เปิดโล่ง
· Open อ้า ( ปาก )
· Other อื่นๆ
· Outside ข้างนอก
· Over there ตรงโน้น
· Own เอง
· Pack ฝูง
· Panther เสือดำ
· Part บริเวณ
· Peace สันติสุข
· People ผู้คน
· Perhaps บางที
· Piece ชิ้น เศษ ชิ้นเล็กๆ ท่อน
· Place แท่น ตำแหน่ง สถานที่
· Plan แผนการ
· Play เล่น
· Pleased ดีใจ พอใจ ยินดี
· Possible เป็นไปได้
· Present ของกำนัล
· Prison คุก
· Pull ฉุดกระชาก ลาก
· Punish ลงโทษ
· Push ดุน มุด
· Push one’s way เบียดเข้าไป
· Push sb over ผลักข้ามไป
· Put around โอบ
· Python งูเหลือม
· Quickly อย่างรวดเร็ว
· Quietly แผ่วเบา
· Ran วิ่ง
· Ran away วิ่งหนี
· Ran down ไหล
· Ran here and there วิ่งไป วิ่งมา
· Ran over วิ่ง เหยียบ
· Ravine หุบเขาลึก
· Really จริงๆ
· Red Flower ดอกไม้เพลิง
· Remember จำ จำไว้ จำได้
· Replied ตอบ
· Reply คำตอบ
· Right ถูกต้อง
· River แม่น้ำ
· Road เส้นทาง
· Roar เสียงคำราม
· Rock หิน
· Rocky ที่เป็นหิน
· Rode ขี่
· Round ล้อม
· Run วิ่งหนี
· Run across วิ่งข้าม
· Run around วิ่งไปทั่ว
· Run away หนีไปแล้ว
· Run down ไหลลง
· Rupee เงินรูปี
· Sadly เศร้า อย่างเศร้าสร้อย
· Safe ปลอดภัย
· Same เหมือนเดิม เหมือน
· Sat นั่ง
· Sat down นั่งลง
· Saw เห็น
· Say goodbye บอกลา
· Scream หวีดร้อง
· Second วินาที
· Seen เห็น
· Send away ไล่ไปที่อื่น
· Sent ส่ง
· Shook สะเทือน
· Shout ตะโกน ร้องเสียงดัง
· Shout เสียงตะโกน
· Shout down ตะโกนลงมา
· Show one’s teeth แยกเขี้ยวใส่
· Side ด้านข้าง
· Silent ซุ่มเงียบ
· Silently อย่างเงียบๆ
· Sleep นอนหลับ
· Sleeping การนอน
· Sleepy ขี้เซา
· Slept นอน
· Slowly อย่างช้าๆ
· Snake-People พวกงู
· So เช่นนั้น
· So ดังนั้น
· Soft นุ่ม
· Softly เบาๆ อย่างเบาๆ อย่างอ่อนโยน
· Some บางส่วน
· Some of sb/sth จำนวนหนึ่ง
· Sometimes บางครั้ง
· Son ลูกชาย
· Song of the bird เสียงนกร้อง
· Soon ในไม่ช้า
· Sorry เสียใจ
· Sound เสียง
· Southern ทางใต้
· Speak against คัดค้าน
· Speak for ออกเสียงให้
· Special พิเศษ
· Splash เสียงน้ำกระจาย เสียงสาดกระเซ็น
· Spoke พูด เอ่ย ร้อง
· ‘ssss’ ซซซซ เสียงงู
· Stand against ต้าน
· Stand back ถอยหลังไป
· Stand over ยืนคร่อม
· Start เริ่ม
· Stay อยู่
· Stick กิ่งไม้ ท่อนไม้
· Still นิ่ง
· Still นิ่ง
· Stole ขโมย
· Stolen ขโมย
· Stone ก้อนหิน
· Stood ยืน
· Stood up ยืนขึ้น
· Stories เรื่องราว
· Strange ไม่คุ้นเคย แปลก
· Strong แข็งแรง มั่นคง
· Stronge มีแรงขึ้นมา เข้มแข็งกว่า
· Strongest แข็งแกร่งทีสุด
· Stupid งี่เง่า โง่ โง่เง่า
· Suddenly ทันใดนั้น ในทันใด
· Surely อย่างแน่นอน
· Surprised ประหลาดใจ
· Take กิน เอา
· Take round พาเดินอ้อมไป
· Take sb/sth away พาไป เอาไป
· Talk about พูดถึง
· Tank บ่อเก็บน้ำ
· Taught สอน
· Teach สอน สั่งสอน
· Teaching การสอน
· Tear น้ำตา
· Ten สิบ
· Thank for ขอบคุณ
· That ก็คือ
· The biggest ตัวที่ใหญ่ที่สุด
· The eldest ลูกคนโต
· The law of the jungle กฎของป่า
· The lost city เมืองร้าง
· Then จากนั้น
· The othere ตัวอื่นๆ
· The rest of sth ที่เหลือ
· There were มี
· The same สิ่งเดียวกัน
· The waingunga หุบเขาหนึ่งในอินเดีย
· Thief หัวขโมย
· Thieves หัวขโมย
· Thin ผอม เล็ก บาง
· Thirty สามสิบ
· Thought คิด
· Through ลอดผ่าน ผ่าน
· Time ครั้ง
· Tired เหนื่อย เหนื่อยล้า
· tired of เบื่อ
· together ไว้ด้วยกัน
· told บอก เล่า
· tonight คืนนี้
· too มาก เกินไป
· took คว้า พา
· took time ใช้เวลา
· top ยอด
· top end สุดทางด้านบน
· touch สัมผัส
· travel เดินทาง
· tree-top ยอดไม้
· true จริง
· try พยายาม
· tss ฟ่อ
· turn หันกลับ
· trun away เดินจากไป หันหนี
· twenty ยี่สิบ
· twice สองครั้ง
· understand เข้าใจ
· until จนกระทั่ง
· unitil now จนกระทั่งเดี๋ยวนี้
· up and down ขึ้นๆ ลงๆ
· uphill ขึ้นเขา
· use ใช้
· usually โดยปกติ
· Valley หุบเขา
· Village หมู่บ้าน
· Villager ชาวบ้าน
· Visit มาเยี่ยม
· Voice เสียง เสียงพูด คะแนนเสียง
· Wait รอคอย
· wait for รอคอย
· wake ตื่น
· walk into เดินเข้าไปข้างใน
· walk on เดินต่อไป
· wall กำแพง
· warm อบอุ่น
· watch จ้องมอง เฝ้าดู
· watch for เฝ้ารอ
· way วิธี หนทาง วิถีทาง
· wear ส่วมใส่
· well อย่างดี
· well spoken เข้าใจพูด
· went ไป
· went away จากไป ออกไป
· went down ลง
· went on ต่อไป ต่อไป
· went to sleep หลับไป
· west ทางทิศตะวันตก
· what สิ่งที่
· what newes ? มีอะไรหรือ
· which สิ่งที่
· while ขณะที่
· whihsper กระซิบ
· who ผู้ซึ่ง
· why เป็นเหตุผล
· wild บ้าระห่ำ โหด
· with ประกอบด้วย
· withoue ไม่มี
· woke up ตื่นขึ้น
· wolf หมาป่า
· wolf- brother พี่น้องหมาป่า
· wolf-child เด็กที่หมาป่าเลี้ยง ลูกหมาป่า
· wolf-cub ลูกหมาป่า
· wolf-language ภาษาหมาป่า
· wolf-meeting การชุมนุมของหมาป่า
· wolf-pack ฝูงหมาป่า
· wolves หมาป่า
· wonderful ยอดเยี่ยม
· wood ไม้
· word คำพูด คำสั่ง
· world โลก
· would จะ
· wrong ผิด
· young เยาว์ เล็ก
· younger อ่อนกว่า
· yourself ตัวแก













Word meaning

Anything any thing, event, situation etc, when it is not importanttosay exactly which

Angry feeling strong emotions which make you want to shout at someone

or hurt them because they have behaved in an unfair, cruel, offensive etc

way, or because you think that a situation is unfair, unacceptable etc

along going forward:
I was driving along, thinking about Chris.
a group of children walking along in a line

Bad comparative worse
superlative worst

Beautiful someone or something that is beautiful is extremely attractive to look at

Beside next to or very close to the side of someone or something

bitten the past participle of bite

blood the red liquid that your heart pumps around your body


branch [countable HBPa part of a tree that grows out from the trunk (=main stem)

and that has leaves, fruit, or smaller branches growing from it

brave dealing with danger, pain, or difficult situations with courage and confidence

[= courageous
dealing with danger, pain, or difficult situations with courage and confidence

[= courageous

bread a type of food made from flour and water that is mixed together and then baked

brown having the colour of earth, wood, or coffee
having skin that has been turned brown by the sun

Building a structure such as a house, church, or factory, that has a roof and walls

Burnt the past tense and past participle of burn

Careful used to tell someone to think about what they are doing so that something bad

does not happen

Carry past tense and past participle carried, present participle carrying, third person

singular

Catch past tense and past participle caught

Cave a large natural hole in the side of a cliff or hill, or under the ground

Circle a group of people or things arranged in the shape of a circle

Clever especially British English able to learn and understand things quickly [= intelligent;

= smart AmE]
able to use your intelligence to get what you want, especially in a slightly

dishonest way

Clothes the things that people wear to cover their body or keep warm

Crossly especially British English
angry or annoyed

Crowd a large group of people who have gathered together to do something, for example

to watch something or protest about something

Dance a special set of movements performed to a particular type of music

Decide [intransitive and transitive] to make a choice or judgment about something,

especially after considering all the possibilities or arguments

Deep comparative deeper, superlative deepest

Different not like something or someone else, or not like before

Dirty comparative dirtier, superlative dirtiest

Eleven the number 11

Empty comparative emptier, superlative emptiest

Enemies plural enemies [countable]

Escape get away from a place or dangerous situation when someone is trying to catch

you or stop you

Everywhere everywhereto be very common

Faster moving or able to move quickly

Fight past tense and past participle fought

Finish also finish off [intransitive and transitive] to complete the last part of

something that you are doing

Flower Countable

Foot [countable] the part of your body that you stand on and walk on

Forget past tense forgot, past participle forgotten

Forward also forwards towards a place or position that is in front of you

Frog [countable] a small green animal that lives near water and has long legs for jumping

Fruit plural fruit or fruits uncountable and countable]DF something that grows on a ,

tree, or bush, can be eaten as a food, contains seeds or a stone, and is usually sweet

Gate countable] the part of a fence or outside wall that you can open and close so that

you can enter or leave a place

Gently in a gentle way:

Golden having a bright yellow colour like gold

Great comparative greater, superlative greatest

Heard past tense and past participle heard

Hide past tense hid past participle hidden [transitive] to deliberately put or keep

something or someone in a place where they cannot easily be seen or found

Hill DNan area of land that is higher than the land around it, like a mountain but smaller

Hit something such as a film, play, song etc that is very popular and successful

Hold past tense and past participle held
hold something in your hand/arms

Hope hope [intransitive and transitive]
to want something to happen or be true and to believe that it is possible or likely

Hundred the number 100 hundreds of people/years/pounds

Hunter Countable DSO a person who hunts wild animals, or an animal that hunts other

animals for food

Important an important event, decision, problem etc has a big effect or influence on

people's lives or on events in the future

Inside in or into a container or other closed space so as to be completely covered or

surrounded

Journey especially British English a time spent travelling from one place to another,

especially over a long distance

Keep past tense and past participle not change
[linking verb, transitive] to stay in a particular state, condition, or position, or to

make someone or something do this keep (somebody/something) warm/safe/dry

Killer a person, animal, or thing that kills
informal something or someone that is very difficult, tiring, or boring

Laugh intransitive] to make sounds with your voice, usually while you are smiling,

because you think something is funny

Language [uncountable and countable] a system of communication by written or spoken

words, which is used by the people of a particular country or area

Ledder the person who directs or controls a group, organization, country

Lie past tense lay past participle lain present participle lying, third person singular lies

Lesson a period of time in which someone is taught a particular skill, for example how

to play a musical instrument or drive a car

Livs [intransitive always + adverb/preposition] if you live in a place, you have your home

there

Meaning [uncountable and countable] the thing or idea that a word, expression, or sign

represents

Meet [intransitive,transitive not in passive] to go to a place where someone will be at

particular time, according to an arrangement, so that you can talk or do
something together

Metre uncountable and countable]AL the arrangement of sounds in poetry into patterns

of strong and weak beats

Money working and can use to buy things. Money can be in the form of notes and coins or

cheques, and can be kept in a bankCOLLOCATIONS

Myself used by the person speaking or writing to show that they are affected by their own

action

Narrow a situation in which you only just avoid danger, difficulties, or trouble:

Nearer only a short distance from a person or thing

Never used to emphasize what you are saying

Noise uncountable and countableC a sound, especially one that is loud, unpleasant, or

frightening

Noisy comparative noisier, superlative noisiest
someone or something that is noisy makes a lot of noise

Peace a situation in which there is no war or fighting

Plan a set of actions for achieving something in the future, especially a set of actions that

has been considered carefully and in detail

Possibly used when saying that something may be true or likely, although you are not

completely certain

Present something you give someone on a special occasion or to thank them for something

Push intransitive and transitive to make someone or something move by pressing

them with your hands, arms

Python a large tropical snake that kills animals for food by winding itself around them and

crushing them

Ravine a deep narrow valley with steep sides

Reply something that is said, written, or done as a way of replying

Road uncountable and countable]TTR a specially prepared hard surface for cars, buses,

bicycles etc to travel on

Sadly in a way that shows that you are sad

Second a unit for measuring time. There are 60 seconds in a minute a very short period

of time

Stone a hard solid mineral substanceleave no stone unturnedto do everything you can in

order to find something or to solve a problem

Tear countable usually pluraHBH a drop of salty liquid that comes out of your eye when
you are crying

Teach [intransitive and transitive] to give lessons in a school, college, or university, or to

help someone learn about something by giving them information

Tired feeling that you want to sleep or rest

Together if two or more people do something together, they do it with each other

True based on facts and not imagined or invented

Turn to move your body so that you are looking in a different direction

Village a very small town in the countryside:

Wait to stay somewhere or not do something until something else happens, someone

arrives

Warm if you are warm, your body is at a comfortable temperature pecially in a pleasant

way

Watch to look at someone or something for a period of time, paying attention to what is

happening










คำศัพท์ Prefixes

Words Prefixes Roots/stem Meaning
intercede Inter- cedo ขอร้อง
Exclusive Ex- claudo กีดกัน
Impede Im- ped เพียงผู้เดียว
Repress Re- press ควบคุม
Introvert Intro- vert สนแต่ตัวเอง
Revitalize Re- vit ใช้ชีวิตใหม่







คำศัพท์ suffixes

Word Roots/stem suffixes Meaning
section seco -tion ที่ตัดออก
curator cura -tor หัวหน้าผู้ดูแล
sediment sed -iment ตะกอน

portable por -table สิ่งที่พกพา
object ob -ject คัดค้าน
intervene inter -vene เกิดขึ้น










The Jungle Book


In the hill of Southern India a baby lies warm and safe in a cave. He lies among wolf-cubs, next to Mother Wolf’s side, and he is not afraid. Outside the cave Shere Khan , the man-eating tiger, roars angrily,wanting to kill. “No!” says Mother Wolf. “the man’s cub belongs to me. He will live, to run with the other wolves, to be my son. And I will call him Mowgli.”
The years pass, and Mowgli the man’s cub grows up with the wolves. He leans the Law of the Jungle from his teachers, Baloo the old brown bear and Bagheera the black panther. He has many adventures, and many friends among the animals of the jungle.
But he still has an enemy. Shere Khan the tiger has not forgotten. He waits for the days when he can catch the man’s cub-and kill him.









เมาคลีลูกหมาป่า

ณ เนินเขาทางตอนไต้ของประเทศอินเดีย มีทารกน้อยนอนอยู่ในถ้ำแห่งหนึ่งอย่างอบอุ่นและไร้ซึ่งภัยอันตรายใดๆ ทารกน้อยผู้นี้นอนอยู่ท่ามกลางบรรดาลูกหมาป่าข้างๆ แม่ของพวกมัน แต่นั่นก็มิได้ทำให้ทารกตื่นกลัวแต่อย่างใด ภายนอกถ้ำนั้น มีเสือโคร่งกินคนตัวหนึ่งชื่อ เชียร์คาน ซึ่งกระหายการเข่นฆ่า กำลังส่งเสียงคำรามอย่างกราดเกรี้ยว “ไม่” แม่หมาป่ากล่าว “ลูกมนุษย์ผู้นี้เป็นของข้า เขาจะมีชีวิตต่อไป และจะเติบโตไปพร้อมกับหมาป่าตัวอื่นๆ เขาจะเป็นลูกชายของข้า และข้าจะตั้งชื่อเขาว่า “เมาคลี”
หลายปีผ่านไป เมาคลีเติบโตพร้อมๆกับหมาป่า เมาคลีเรียนรู้กฎของป่าจากครูอาวุโสของเขา ซึ่งเป็นหมีสีน้ำตาลชื่อ บาลู และจากเสือดำที่ชื่อว่า บากีร่า เมาคลีได้พบกับการผจญภัยต่างๆ มากมาย อีกทั้งยังมีผองเพื่อนเนสัตว์นานาชนิดในป่าแห่งนี้อีกด้วย
แต่กระนั้น แต่เมาคลีก็ยังมีศัตรูอยู่ เจ้าเสือเชียร์คานยังไม่เคยลืมเลือนเมาคลีเลย มันรอวันที่จะได้ตะครุบลูกมนุษย์อย่างเมาคลีและฆ่าเขาเสีย







Compound Sentences

1. By the Law of the jungle all Wolf-cub must come to the pack when they can walk.
2. But no one will hurt him, if he remember all the Master- words.
3. Shere Khan has taught the younger wolves that a man-cub has no place with them.
4. He is a good-looking boy.
5. I thought you were just a herd-boy.

Complex Sentences

1. The wolves of India do not like him because he runs around making trouble and telling bad
stories about them.
2. It was a wild, exciting journey.
3. A python’s dance in dangerous to watch.
4. Mowgli always went to the meetings of the Wolf-Pack, and there he learnt something new

one day.
5. Mother wolf told him that the tiger wanted to kill him.







5 Examples of context clues

1. One very warm evening in the Seeonee hills in Southern India, Father Wolf woke up from his

day’s rest.
2. For three months Mowgli leant how to be like a man.
3. While Mowgli and Akela took the buffaloes to the top of the raving.
4. And then Grey Brother drove the cows into the bottom end of the raving.
5. Shere Khan was hiding in the ravine of the Waingunga.




Main Idai

“ the man’s cub belongs to us,” he said. “the Pack the other wolves and I – will decide. If we want to kill him, we will kill him, not you.”
“the man’s cub belongs to me! It is I, Shere Khan, who speaks!” And Shere Khan’s roas hilled the cave with nois.
“No!” came the angry voice of Mother Wolf. “The man’s cub belongs to me! We will not kill him. He will live, to run with the other wolves, to be my son. Now go away, fish-killer, eater of cubs! Go!
Shere Khan went. He knew that he could not fight Mother Wolf in the cave. “But I will have this man-cub one day, you thieves!” he shouted from the jungle.
“Do you really want to keep him, Mother?” said Father Wolf.
“keep him?” said Mother Wolf. “Yes. He came here by night, alone and hungry, but he was not afraid. Yes, I will keep him. And I will call him Mowgli, the frog.”

Topic : The Jungle Book (เมาคลีลูกหมาป่า )
ข้อความสำคัญของผู้เขียน
-เป็นการเล่าเรื่องประเภทคลาสสิก
เพราะเมาคลีลูกหมาเป็นเรื่องราวของเด็กผู้ชายที่ใช้ชีวิตอยู่กับหมาป่าและเหล่าสัตว์ป่า





ที่มาของเรื่อง

หนังสือ : The Jungle Book ( เมาคลีลูกหมาป่า )
ผู้แต่ง : Rudyard Kipling
ผู้เรียบเรียง : Ralph Mowat
บรรณาธิการที่ปรึกษาภาษาอังกฤษ : อาจารย์สุชาดา เลิศประไพ
ภาพปก : พรยศ มณีโชติปีติ
ภาพประกอบ : Siobhan Russell